سال فرهنگ است. بزرگترین مانع بر سر راه کار فرهنگی به نظر شما چیست؟ کمبود بودجه، تنبلی متولیان، نقص برنامه ریزی، ...
خیر. به نظر من بزرگترین مانع سد راه کار فرهنگی «تکبر» است. چرا؟ چون اگر کسی تکبر داشته باشد، اصلا راه ورودی به خود را بسته است. هیچ حرفی و حرف هیچ کسی به گوش او نمی رود. کار فرهنگی در مورد چنین کسی مثل تلاشی است برای فروکردن میخ آهنی در سنگ! کاملا مصداق فرد صم بکم عمی است؛ خودش خودش را به کری، کوری و گنگی زده است. آن اولین گناهی که در کل عالم اتفاق افتاد و توسط یک انسان هم نبود، تکبر بود: ابی و استکبر. شخص متکبر، یک بادکنک بزرگ از خود درست می کند بعد دور آن بادکنک را بتون ریزی می کند که هیچ موجودی نتواند وارد شود.
پس ترویج تواضع، برداشتن یکی از مهم ترین موانع برای هر گونه امر فرهنگی است. وقتی ظرف دل فرد آماده و پذیرای سخن ناب هدایت شد، حال باید او را از شیر گوارای کلام خدا سیراب کرد. مثلا همین امر به معروف، از مهمترین لوازمش تواضع است. فرد متکبر است که چهارشانه جلوی امر به معروف و نهی از منکر قد علم می کند. چون نمی تواند باور کند ممکن است شاید احتمالا کار غلطی هم انجام دهد!
حال ما در فکر روش های ترویج تواضع هستیم. به شما به چه روش هایی می توان این روحیه را گسترش داد؟
مخاطبان عزیزی که این متن را مطالعه می کنید؛ اگر در این مورد نظر بدهید ممنون می شویم.